Νεραϊδοχώρι

Νεραϊδοχώρι

Το Νεραϊδοχώρι είναι ένα όμορφο χωριό χτισμένο στη σκιά των βουνών Μαρόσα και Νεράιδα, σε υψόμετρο 1150 μέτρων. Το χωριό των νεράιδων, όπως αλλιώς αποκαλείται, οφείλει την ονομασία του στο ομώνυμο βουνό.

Τα σπίτια του με τις κόκκινες στέγες απλώνονται αμφιθεατρικά στην πλαγιά ατενίζοντας τις κορυφές των βουνών που περιτριγυρίζουν το χωριό.  Παλιές εκκλησίες και πέτρινες βρύσες με τρεχούμενο κρυστάλλινο νερό κοσμούν διάφορες γωνιές του. Ο πληθυσμός του είναι 320 κάτοικοι και απέχει 52 χλμ από τα Τρίκαλα, 44 χλμ από την Καλαμπάκα και 10 χλμ από το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου. Είναι ένα από τα πιο τουριστικά χωριά των Τρικάλων και διαθέτει μεγάλη ποικιλία από ξενοδοχεία, ξενώνες, εστιατόρια και καφετέριες. Μετά το Νεραϊδοχώρι ο δρόμος συνεχίζει προς την περιοχή του Ασπροποτάμου.  Διασχίζοντας ή παρακάμπτοντας πολλά μικρά χωριουδάκια, μετά από 40 χλμ, οδηγεί στην τοποθεσία Τρία Ποτάμια. Από εκεί, μετά από 62 χλμ, καταλήγει στην Καλαμπάκα, ολοκληρώνοντας μια μαγευτική κυκλική διαδρομή στη Νότια Πίνδο.

Ιστορία

Το Νεραϊδοχώρι είναι η γενέτειρα του Χριστόδουλου Χατζηπέτρου, οπλαρχηγού της Πίνδου και μέλους της Φιλικής Εταιρίας. Το πρώτο όνομα του χωριού ήταν Βετερνίκ από τη Σλάβικη λέξη “βετρονίκ” που σημαίνει το μέρος με τις νεράιδες. Μέχρι το 1978 ονομαζόταν Χατζηπέτριο προς τιμή του τοπικού ήρωα. Επίσης, κατά το παρελθόν, στο χωριό άνθισε το εμπόριο και ιδιαίτερα το εμπόριο μαλλιού λόγω τoυ μεγάλου αριθμού κοπαδιών που εκτρέφονταν στην περιοχή.

Λαϊκή παράδοση

Σύμφωνα με έναν θρύλο, κάποτε ζούσαν στο χωριό δυο πολύ όμορφες και πλούσιες κοπέλες, η Μάρω και η Νεραϊδούλα. Μια μέρα εισέβαλαν στο χωριό κλέφτες και προσπάθησαν να αρπάξουν τις κοπέλες οι οποίες κατόρθωσαν να ξεφύγουν σκαρφαλώνοντας η μία στην κορυφή του ενός βουνού και η δεύτερη στην κορυφή του άλλου. Όταν οι κλέφτες αποχώρησαν οι κοπέλες δεν επέστρεψαν στο χωριό αλλά χάθηκαν για πάντα. Οι γέροι και οι γριές διηγούνταν ότι, πολλές φορές τις φεγγαρόλουστες νύχτες έβλεπαν τις σκιές των κοριτσιών να περιπλανούνται στις πλαγιές ενώ, τις σκοτεινές νύχτες άκουγαν τις λυπητερές φωνές τους. Από τότε τα δυο βουνά ονομάστηκαν Μαρόσα και Νεράιδα και το χωριό Νεραϊδοχώρι.