Ασπροπόταμος

Ασπροπόταμος

 

Στην καρδιά της Νότιας Πίνδου, μέσα από τα έγκατα του όρους Λάκμος (Περιστέρι), πηγάζει ο Αχελώος. Τα κρυστάλλινα νερά του εγκαταλείπουν τη ζεστή αγκαλιά της γης και ακολουθούν μια περιπετειώδη διαδρομή διασχίζοντας βαθιά φαράγγια και πυκνά δάση, κυλώντας κάτω από βραχώδεις ράχες και χιονισμένες κορυφές, σχηματίζοντας αφρισμένους καταρράκτες και γαλήνιες λίμνες, συναντώντας παλιά πέτρινα γεφύρια και ξεχασμένα γραφικά χωριουδάκια, ποτίζοντας καταπράσινα λιβάδια και απέραντες πεδιάδες, ξεδιψώντας άγρια ζώα και σκληροτράχηλους ανθρώπους.

 

 

 

Το αέναο βουητό των ορμητικών του νερών αντηχεί στις απότομες πλαγιές των γύρω βουνών σαν αποχαιρετιστήριο τραγούδι στη γη που τον γέννησε, συνεχίζοντας το μακρύ του ταξίδι ως το Ιόνιο Πέλαγος. Οι ντόπιοι τον αποκαλούν Ασπροπόταμο εξαιτίας των αφρισμένων ορμητικών του νερών. Πολλές είναι οι ιστορίες που έχουν γραφτεί, πολλοί οι θρύλοι που έχουν ειπωθεί και πολλά τα τραγούδια που έχουν τραγουδηθεί για την ορμή, τη δύναμη και τη μαγεία των νερών αυτού του ποταμού. Και αν κάποια από αυτά περικλείουν ίσως έναν βαθμό υπερβολής η αλήθεια είναι ότι ο Αχελώος είναι ένας «θεϊκός» ποταμός. Ανά τους αιώνες, έχει καθορίσει την εξέλιξη της ανθρώπινης παρουσίας και του πολιτισμού στις περιοχές από τις οποίες διέρχεται. Ο Αχελώος ή Ασπροπόταμος είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στην Ελλάδα με μήκος 220 χιλιόμετρα. Διασχίζει τους νομούς Τρικάλων, Καρδίτσας, Άρτας, Ευρυτανίας, και Αιτωλοακαρνανίας  και εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, κοντά στις Εχινάδες Νήσους.

Μυθολογία

Κατά την αρχαιότητα ο Αχελώος λατρεύονταν ως θεός και οι άνθρωποι, τρομοκρατημένοι από την ορμή και τη δύναμη των νερών του, έκαναν δεήσεις για να τον εξευμενίσουν. Σύμφωνα με τη μυθολογία, θεωρούνταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος (Γαίας). Κατά μια άλλη εκδοχή, ήταν γιος του Ωκεανού και της νύμφης Ναϊάδας. Επίσης, ήταν πατέρας των Σειρήνων και των νυμφών Καλλιρόη, Κόρινθος, Κασταλία, Δίρκη και Πειρήνη. Ο Αχελώος ερωτεύτηκε την όμορφη Δηιάνειρα, κόρη του Οινέα της Καλυδώνας και την απήγαγε. Ο Ηρακλής στάλθηκε για να σώσει την κοπέλα και πάλεψε με τον Αχελώο, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε μεγάλο ταύρο. Τον νίκησε ξεριζώνοντάς του το ένα κέρατο και ο Αχελώος, παραδεχόμενος την ήττα του, το ζήτησε πίσω. Ο Ηρακλής του το επέστρεψε ζητώντας για αντάλλαγμα το κέρατο της Αμάλθειας, κατσίκας των Θεών, που αποτέλεσε σύμβολο της αφθονίας.