Γλυκά Κουταλιού

Γλυκά Κουταλιού

«Η απόλυτη γευστική απόλαυση μέσα από το μεγαλείο της απλότητας». Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος για να περιγράψει κανείς τα γλυκά του κουταλιού. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τους καρπούς της φύσης που μέσα από την απλή διαδικασία του βρασμού, μετατρέπονται σε μια πανδαισία αρωμάτων, γεύσεων, χρωμάτων και σχημάτων.

Κατά παράδοση αποτελούσαν το ιδανικό κέρασμα, που συνόδευε το καλωσόρισμα του επισκέπτη αλλά και την γλυκιά λιχουδιά μικρών και μεγάλων. Σε μια περίοδο που στην περιοχή των Τρικάλων και ιδιαίτερα στον ορεινό όγκο, η μαζική παραγωγή γλυκών και η ύπαρξη των ζαχαροπλαστείων στη σημερινή τους μορφή, ήταν απλά αφηγήσεις των επισκεπτών από τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, η ιδιαίτερη γεωμορφολογική θέση της περιοχής έδινε και εξακολουθεί να δίνει, τη δυνατότητα στους κατοίκους της να απολαμβάνουν μια ανεξάντλητη ποικιλία φρούτων, λαχανικών και ξηρών καρπών. Μια γιορτή χρωμάτων, αρωμάτων και γεύσεων συνθέτουν το γαστρονομικό παζλ της περιοχής. «Κάθε πράγμα στον καιρό του» λέει μια λαϊκή έκφραση και στην περίπτωση των γλυκών του κουταλιού βρίσκει την τέλεια εφαρμογή, αφού η συγκομιδή της πρώτης ύλης για κάθε ένα από αυτά γίνεται σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και λόγω της ανεξάντλητης ποικιλίας δεν σταματά καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Η άνοιξη βρίσκει τις νοικοκυρές στους κήπους να συγκεντρώνουν τα ροδοπέταλα, μιας και τα απριλιάτικα τριαντάφυλλα είναι ιδανικά για την παρασκευή του γλυκού τριαντάφυλλου. Λίγο αργότερα τα κεράσια και τα βύσσινα βρίσκονται σε αφθονία, δίνοντας τη σκυτάλη στους καρπούς της καρυδιάς, της συκιάς και φυσικά στις φράουλες. Τα μέσα του καλοκαιριού και όλο το φθινόπωρο βρίσκει τα φρούτα και τους καρπούς στην πιο ώριμη φάση τους. Είναι η εποχή για το καρπούζι, το ροδάκινο, το βατόμουρο, το ντοματάκι, το μελιντζανάκι, το κολοκύθι, το σταφύλι και πόσων άλλων. Ο ερχομός του χειμώνα θα σήμαινε θεωρητικά και το τέλος για την παρασκευή των γλυκών, αλλά όχι, αυτό δεν ισχύει για τα γλυκά του κουταλιού. Εχει έρθει η σειρά για το κάστανο, το κυδώνι, το μήλο, το πορτοκάλι, το περγαμόντο, που μέχρι να εξαντληθούν, έχει έρθει κιόλας η άνοιξη και πάλι από την αρχή.

Η τεράστια ποικιλία των πρώτων υλών σε συνδυασμό με την ανεξάντλητη φαντασία και το μεράκι των νοικοκυρών αποτελούν τα εχέγγυα για την γευστική απόλαυση, επιβράβευση κάθε καλής νοικοκυράς. Τα φρούτα και οι καρποί συλλέγονται ένα προς ένα, πλένονται και προετοιμάζονται να μπουν στην κατσαρόλα, όπου θα βράσουν με τη βοήθεια των χυμών τους μόνο ή και με την προσθήκη ζάχαρης.

Αρωματικά βότανα, μυρωδικά και ξηροί καρποί προστίθενται για ένα πιο ιδιαίτερο αποτέλεσμα και ακολουθεί το σιρόπι. Η όλη διαδικασία ολοκληρώνεται με το «δέσιμο του σιροπιού», που αποτελεί βασικό παράγοντα για τη σωστή διατήρηση και συντήρηση του γλυκού. Ένα σιρόπι που «έδεσε» σωστά είναι αυτό που θα δώσει στο γλυκό μεγαλύτερο χρόνο ζωής.

Το γλυκό μπαίνει προσεκτικά στο πιατάκι του, δίπλα το μικρό κουταλάκι του γλυκού και σερβίρεται με ένα ποτήρι κρύο νερό. Με ανυπομονησία στο βλέμμα η οικοδέσποινα περιμένει την ετυμηγορία. «Μμμμμμ, υπέροχο. Γεια στα χέρια σου».